NGB Artikel 6 - Het onderscheid tussen de canonieke en de apocriefe boeken

Wij onderscheiden deze heilige boeken van de apocriefe, namelijk het derde en vierde boek van Ezra, het boek Tobias, Judit, het boek Wijsheid, Jezus Sirach, Baruch, de Toevoegingen aan het boek Ester, het Gebed van de drie mannen in het vuur, de Geschiedenis van Susanna, van Bel en de draak, het Gebed van Manasse en de twee boeken van de Makkabeeën.
De kerk mag deze boeken wel lezen en ervan leren, voor zover zij overeenstemmen met de canonieke boeken. Zij hebben echter niet zo’n kracht en gezag, dat men door het getuigenis van deze boeken enig punt van het geloof of van de christelijke godsdienst zou kunnen bevestigen; laat staan dat zij het gezag van de andere, de heilige boeken, zouden kunnen verminderen.

Ik heb thuis een Groot Nieuws Bijbel met daarin opgenomen de zgn. deuterocanonieke boeken. Het woord 'deuterocanoniek' betekent niet hetzelfde als 'apocrief', waar het in dit artikel van de Nederlandse Geloofsbelijdenis over gaat. 'Deuterocanoniek' betekent zoiets als 'in tweede instantie als canoniek beschouwd'. Het betreft de bijbelboeken waarvan de canoniciteit pas later door de Rooms Katholieke Kerk werd erkend. 'Apocrief' wil zeggen: verborgen. De term werd geïntroduceerd door Hieronymus (ca. 342-420), die er de boeken mee bedoelde die wel opgenomen waren in de Griekse Septuaginta maar niet in de Hebreeuwse bijbel.

Protestanten gebruiken het begrip 'deuterocanoniek' eigenlijk niet. Voor hen zijn alleen de 66 bijbelboeken zoals die in artikel 4 zijn genoemd canoniek; alle andere boeken die pretenderen dat ze in de Bijbel thuishoren, zijn apocrief. Katholieken kennen zowel deuterocanoniek boeken, als apocriefe boeken.

(Klik hier voor meer informatie over apocrief en deuterocanoniek).

Ik heb verschillende apocriefen (o.m. de beide boeken van de Makkabeeën, en de toevoegingen bij Daniël) doorgelezen. Het is interessante materie. Vooral de boeken van de Makkabeeën geven veel informatie over 'het gat' (wat tijd betreft) tussen het Oude en Nieuwe Testament. Maar op de een of andere manier heb ik het gevoel dat sommige verhalen in deze boeken 'er te dik bovenop liggen'. Sommige geschiedenissen zijn wel erg heldhaftig, als je begrijpt wat ik bedoel. Als ik dan weer de Bijbel zelf lees, bijv. de geschiedenissen van David, dan heb ik dat gevoel niet.

Als je zelf wel eens een apocrief boek hebt gelezen, laat dan eens weten wat je ervan vond, door even te reageren op deze post. Als je eens een stukje uit een apocrief boek wilt lezen, dan kun je terecht op biblija.net.