Weer van start

Na een periode van rust en genieten, van even niets (of in ieder geval veel minder) aan je hoofd, geeft het moment waarop je weer van start gaat mij altijd een beetje een dubbel gevoel. Dat heeft aan de ene kant te maken met terugblikken op zo'n periode, anderzijds met vooruitblikken.

Terugblikken
Als ik terugkijk op de afgelopen maand, dan is dat een mooie periode om op terug te zien: We hebben bijv. als gezin twee heerlijke weken in Zeeland doorgebracht. Heerlijk naar het strand geweest (ondanks het mindere weer), dorpen en stadjes bezocht, maar ook heerlijk gelezen: De Silmarillion van Tolkien heb ik voor de 3e of 4e keer uitgelezen. Ik ben begonnen in Wonderen van C.S. Lewis. Daarnaast ben ik begonnen in Toekomstige genade van John Piper (voor de 2e keer, want dat is een boek waarin je telkens weer nieuwe dingen tegenkomt). Een andere hobby waar ik in de vakantie me lekker mee bezig kan houden is fotografie. Dat zijn voor mij mooie dingen om aan terug te denken. Maar terugblikken heeft naast het mooie ook altijd iets weemoedigs, althans zo werkt dat bij mij. Het is weer voorbij, slechts de herinnering (in mijn gedachten, op foto's en op video) is er nog maar.

Vooruitblikken
Ik denk dat die weemoed te maken heeft met het vooruit blikken. En dan vooral hoe. Dat heeft ook wel te maken met het aard van het beestje. Zo'n vakantie periode geeft me best weer energie, ik voel me weer fit, ik heb er weer zin in. Maar ja, het wordt ook weer druk: gezin, kerk en werk zullen om de aandacht strijden. Hobbies als lezen en fotografie komen weer op een laag pitje te staan, zeker nu ik ouderling ben. En daarbij: hoe zal dat allemaal gaan, als ouderling? Wat kom ik tegen?

Vertrouwen
Op vakantie heb ik 'les gekregen van John Piper'. Ik schreef net dat ik zijn boek Toekomstige genade voor de 2e keer aan het lezen ben. Hoofdstuk 3 heeft als titel De reinigende kracht toepassen, Geloof in de toekomstige genade versus bezorgdheid. Geloof dat is: vertrouwen. Toekomstige genade definieert John Piper als: alles wat God voor ons wil zijn in zijn Zoon Jezus Christus, te beginnen vanaf nu, tot in de eeuwigheid. Dat gaat over wat God belooft voor ons te zijn. Alleen door het geloof komt die genade tot je. In dat hoofdstuk gaat hij in op wat Jezus in Matteüs 6:25-34 zegt over bezorgheid. Aan het eind van dat hoofdstuk schrijft hij dan iets wat ik hier graag wil overnemen en waarmee ik deze post wil afsluiten:

Paulus leerde deze lessen van Jezus en paste ze toe op de strijd tegen bezorgdheid in de gemeente te Filippi. In Filippenzen 4:6 zei hij: 'Weest in geen ding bezorgd, maar laten bij alles uw wensen door gebed en smeking met dankzegging bekend worden bij God.' En in vers 19 geeft hij dan de bevrijdende belofte van de toekomstige genade, precies zoals Jezus deed: 'Mijn God zal in al uw behoeften naar zijn rijkdom heerlijk voorzien, in Christus Jezus.' Als we leven uit het geloof in deze belofte van toekomstige genade, zal het erg moeilijk zijn voor de bezorgdheid om te overleven. Gods rijkdom is onuitputtelijk. Het is echt zijn bedoeling dat we ons geen zorgen maken over onze toekomst.

We moeten het patroon van Jezus en Paulus navolgen. We moeten het ongeloof van de bezorgdheid bestrijden met de beloften van toekomstige genade. Wanneer ik bezorgd ben over een riskante nieuwe onderneming of ontmoeting, bestrijd ik het ongeloof met een van de beloften die ik het meest gebruik: Jesaja 41:10. 'Vrees niet, want Ik ben met u; zie niet angstig rond, want Ik ben uw God. Ik sterk u, ook help Ik u, ook ondersteun Ik u met mijn heilrijke rechterhand.' (...) Pak de Bijbel, vraag de Heilige Geest om hulp, bewaar de beloften in uw hart, en strijd de goede strijd - om te leven uit het geloof in de toekomstige genade.

Toekomstige genade, John Piper, blz. 58-60