Zalig zijn die treuren

'Treuren' is iets dat noodzakelijkerwijs voorkomt uit 'arm van geest' zijn. Het is gewoon onvermijdelijk. Als ik met God en Zijn heiligheid geconfronteerd word en nadenk over het leven dat ik zou moeten leiden, dan zie ik mezelf, mijn hulpeloosheid, mijn hopeloosheid pas echt. Dan ontdek ik de hoedanigheid van mijn ziel en dat brengt me daadwerkelijk tot treuren. Ik moet treuren omdat ik zo ben. Maar het houdt hier duidelijk niet mee op. De mens die waarlijk zichzelf beziet, en zichzelf en zijn leven onderzoekt, is iemand die onvermijdelijk om zijn zonden treurt, en om de dingen die hij doet. (...) Maar hij kijkt niet alleen naar de dingen die hij gedaan heeft, hij overpeinst en overdenkt ook zijn handelen en zijn staat van zonde, en terwijl hij zichzelf zo onderzoekt moet hij de ervaring die in Romeinen 7 beschreven is ondergaan. (...) En dan ontdekt hij de strijd in zijn leden, en hij haat die en treurt erom. Dat is onvermijdelijk. Nu, dit is geen verbeelding, dit is de ware ervaring en een zeker feit. Het is een zeer grondige test. Als ik bezwaar maak tegen deze leer, dan betekent dit slechts dat ik niet treur en dus niet tot die mensen behoor die, zoals de Heere zegt, gelukzalig zijn. (...)

Maar de ware christen gaat nog verder. De ware christen is iemand die ook treurt over de zonden van anderen. Hij ziet meer dan zijn eigen zonden. Hij ziet hetzelfde ook in anderen. (...) Hij treurt om de zonden van andere mensen. Ja, hij gaat verder; hij treurt zelfs over de toestand in de hele wereld als hij de morele verwarring, het verdriet en het lijden van de wereld ziet, en leest over oorlog en geruchten van oorlog. Hij ziet dat de hele wereld in een ongezonde en ongelukkige staat verkeert. Hij weet dat het alles door de zonde komt; en daarom treurt hij.

Dat is de reden waarom onze Heere Zelf treurde, daarom was Hij 'een Man van smarten, en verzocht in krankheid'; daarom weende Hij bij het graf van Lazarus. Hij zag dit vreselijke, afschuwelijke, vuile, lelijke dat we zonde noemen. De zonde, die tot leven kwam en de dood in de wereld bracht, het leven verstoorde en ongelukkig maakte! Daarom weende Hij; hij kreunde in de geest; en toen Hij zag dat de stad Jeruzalem Hem verwierp en het oordeel over zichzelf bracht, weende hij ook daarom. Hij treurde erover, en Zijn ware navolger, diegene die Zijn natuur heeft aangenomen, doet hetzelfde. (...)

Toch is dit niet het punt waar we halt houden, want dan zou onze beschrijving van de christen niet volledig zijn. In deze Zaligsprekingen geeft onze Heere een allesomvattende verklaring en ze moet ook als zodanig gezien worden. 'Zalig zijn die treuren', zegt Hij, 'want zij zullen vertroost worden'. De man die treurt is werkelijk gelukkig, zegt Christus; dat is de paradox. (...) Als we waarlijk treuren, dan zullen we waarlijk juichen, dan zullen we gelukkig gemaakt worden, en getroost worden. Want als de mens zijn volkomen uitzichtloze situatie inziet, zal de Heilige Geest hem de Heere Jezus Christus als volmaakte voldoening voorstellen. (...) Uw grote leed leidt tot vreugde, en zonder dat leed is er geen vreugde.

Het is echter niet alleen deze onmiddellijke troost die de christen wordt geboden. Er is nog een troost, dat wat we de 'zalige hoop' mogen noemen, door Paulus in Romeinen 8 uiteengezet (...) [De christen] weet dat er een gelukzaligheid komt; hij weet dat de dag zal aanbreken dat Christus zal wederkomen, en de zonde van de aarde zal worden gebannen. Dan zullen er komen 'nieuwe hemelen en een nieuwe aarde, in dewelke gerechtigheid woont'. O zalige hoop! 'Zalig zijn die treuren, want zij zullen vertroost worden'. (...)

Dat is de mens die treurt; dat is de christen. Dat is het type van de christen zoals hij in de kerk van de voorbije eeuwen gezien werd, toen de zondeleer werd gepredikt en benadrukt, en de mensen niet alleen aangespoord werden om een plotselinge beslissing te nemen. Een diepgaande zondeleer, een hoog reikende vreugdeleer, en samen brengen zij deze gezegende, gelukkige mens die treurt, en die tegelijkertijd getroost is voort. U kunt dit ervaren door de Schrift te lezen, te onderzoeken en te overpeinzen, God te vragen of Zijn Geest de zonde, en daarna de Heere Jezus Christus in Zijn volmaaktheid, in ons wil openbaren. 'Zalig zijn die treuren, want zij zullen vertroost worden'.

Martyn Lloyd-Jones over Matteüs 5:4