Verschillende karakters

4 En toen het al ochtend geworden was, stond Jezus aan de oever, maar de discipelen wisten niet dat het Jezus was. 5 Jezus dan zei tegen hen: Lieve kinderen, hebt u niet iets te eten? Zij antwoordden Hem: Nee. 6 En Hij zei tegen hen: Werp het net uit aan de rechterkant van het schip en u zult vinden. Dus wierpen zij het uit en zij konden het niet meer trekken vanwege de grote hoeveelheid vissen. 7 De discipel dan die Jezus liefhad, zei tegen Petrus: Het is de Heere! Toen Simon Petrus dan hoorde dat het de Heere was, sloeg hij het bovenkleed om, want hij was ongekleed, en wierp zich in de zee.
Johannes 20:4-7 HSV

Let op Petrus en Johannes. Weer zijn ze bij elkaar, zoals ook bij het graf, en net als toen, zie je dat ze zich verschillend gedragen. Johannes zag als eerste dat de man op de oever Jezus is. Maar Petrus sprong het eerst in het water en worstelde om er doorheen te waden om bij zijn Meester te komen. Kortom, Johannes zag het eerst, Petrus handelde het eerst. Toch waren ze allebei gelovigen, allebei discipelen met een oprecht hart, allebei hadden ze de Heere Jezus lief in hun leven en bleven Hem trouw tot in de dood. Maar hun karakters waren niet hetzelfde.

Hier kunnen we uit leren dat we anderen niet moeten veroordelen als onbekeerde mensen die geen genade kennen, omdat ze niet dezelfde plichten kennen die wij vanuit ons standpunt noodzakelijk vinden, of omdat ze de dingen niet zo voelen als wij ze beleven. 'Er is verscheidenheid van genadegaven, maar het is dezelfde Geest' (1 Kor. 12:4). Sommigen hebben gaven die meer in het openbaar te zien zijn en anderen hebben gaven die meer in het privé-leven tot uitdrukking komen. Toch verheerlijken al de leden van Gods gezin God op hun eigen manier en op hun eigen tijd. Martha was bekommerd en verontrust over veel dingen, toen Maria aan de voeten van Jezus zat (Luk. 10:39,40). Toch kwam er een dag dat Maria door grote droefheid terneergeslagen was en dat Martha's geloof helderder scheen dan dat van haar zus (Joh. 11:20-28). Toch hadden ze allebei de Heere Jezus lief.
(Vrij naar Ryle's overdenking)

12 Want zoals het lichaam één is en vele leden heeft en al de leden van dit ene lichaam, hoewel het er vele zijn, één lichaam zijn, zo ook Christus. 13 Ook wij allen immers zijn door één Geest tot één lichaam gedoopt, of wij nu Joden of Grieken zijn, slaven of vrijen, en wij allen zijn van één Geest doordrenkt. 14 Want ook het lichaam bestaat niet uit één lid, maar uit vele. 15 Als de voet zou zeggen: Omdat ik de hand niet ben, ben ik niet van het lichaam, is hij daarom dan niet van het lichaam? 16 En als het oor zou zeggen: Omdat ik het oog niet ben, ben ik niet van het lichaam, is het daarom dan niet van het lichaam? 17 Als het hele lichaam oog was, waar zou het gehoor zijn? Als het hele lichaam gehoor was, waar zou de reuk zijn? 18 Maar nu heeft God de leden, elk van hen afzonderlijk, in het lichaam een plaats gegeven zoals Hij gewild heeft. 19 Als zij alle één lid waren, waar zou het lichaam zijn? 20 Nu echter zijn er wel veel leden, maar is er slechts één lichaam. 21 En het oog kan niet zeggen tegen de hand: Ik heb je niet nodig, of vervolgens het hoofd tegen de voeten: Ik heb jullie niet nodig. 22 De leden van het lichaam die de zwakste schijnen te zijn, zijn echter juist zeer noodzakelijk. 23 En aan de leden van het lichaam die wij als minder eervol beschouwen, verlenen wij groter eer en onze oneerbare leden krijgen een hogere eer. 24 Onze eerbare leden echter hebben dat niet nodig. Maar God heeft het lichaam zo samengesteld, dat Hij aan het lid dat tekortkomt, groter eer gaf, 25 opdat er geen verdeeldheid in het lichaam zou zijn, maar de leden voor elkaar gelijke zorg zouden dragen. 26 En als nu één lid lijdt, lijden alle leden mee. Als nu één lid eer ontvangt, verblijden alle leden zich mee.
1 Korinthe 12:12-26 HSV