‘Velen zullen op die dag tegen Mij zeggen: “Here, Here, hebben wij niet in uw naam geprofeteerd en in uw naam boze geesten uitgedreven en in uw naam vele krachten gedaan?” En dan zal Ik hun openlijk zeggen: “Ik heb u nooit gekend; gaat weg van Mij, werkers van wetteloosheid.”’
Matteüs 7:22-23
U hebt gehoord dat er gezegd is: “U zult geen overspel plegen.” Maar Ik zeg u dat iedereen die naar een vrouw kijkt om haar te begeren, in zijn hart al overspel met haar heeft gepleegd.
Matteüs 5:27-28
'[Hongeren en dorsten naar de gerechtigheid] betekent een verlangen vrij te zijn van de zonde, omdat de zonde ons van God scheidt. In positieve zin betekent dit dus een verlangen om rechtvaardig voor God te kunnen zijn; (...) De man die hongert en dorst naar de gerechtigheid is de man die inziet dat de zonde en zijn opstand tegen God hem van Gods aangezicht gescheiden hebben, en die naar de oorspronkelijke paradijs-relatie terugverlangt, de oorspronkelijke relatie van gerechtigheid voor Gods aangezicht. Onze eerste ouders werden voor Gods aangezicht rechtvaardig geschapen. Zij verbleven bij Hem en wandelden met Hem. Dat is de verhouding waar zo iemand naar verlangt.
Maar het betekent ongetwijfeld ook een verlangen om vrij te zijn van de macht der zonde. Nu we hebben ingezien wat het betekent om arm van geest te zijn, te treuren om de zonde binnen in ons, komen we vanzelfsprekend bij het stadium waarin verlangd wordt vrij te zijn van de macht der zonde. De man die we hebben bezien in het licht van deze Zaligsprekingen, is een man die is gaan inzien dat de wereld waarin hij leeft wordt beheerst door de zonde en Satan; hij ziet dat hij beheerst wordt door een kwaadaardige invloed, hij heeft gewandeld "naar den overste van de macht der lucht, van den geest, die nu werkt in de kinderen der ongehoorzaamheid". Hij ziet dat "de god dezer wereld" hem voor verscheiden dingen heeft blindgemaakt, en nu verlangt hij daar vrij van te zijn. Hij wil weg van de macht die hem, ondanks zichzelf meesleurt, weg van de "wet in mijn leden" waar Paulus van spreekt in Romeinen 7. Hij wil vrij zijn van de macht en de tirannie en de slavernij der zonde. (...)
Maar het gaat nog verder. Het betekent ook een verlangen vrij te zijn van het verlangen naar de zonde, want we zien niet alleen dat de mens die zich in het licht van de Schrift onderzoekt, ontdekt dat hij een slaaf van de zonde is; nog vreselijker is het dat hij ervan houdt, hij verlangt ernaar. Zelfs als hij heeft ingezien dat het verkeerd is, dan nog wil hij het. Maar de mens die hongert en dorst naar de gerechtigheid is iemand die af wil van dat verlangen naar de zonde, niet alleen aan de buitenkant, maar ook van binnen. Met andere woorden, hij verlangt naar verlossing uit wat we het bederf van de zonde zouden kunnen noemen. De zonde is iets dat de binnenste kern van onze wezen en onze natuur aantast en bederft. De christen is iemand die verlangt daarvan verlost te zijn.
Misschien kunnen we dit alles als volgt samenvatten. Hongeren en dorsten naar gerechtigheid is het verlangen bevrijd te zijn van het eigen ik in al de vreselijke verschijningsvormen die het heeft. (...)
Tot nu toe heb ik alles nogal in negatieve zin beschreven; maar laat ik het nu eens positief beschrijven. Hongeren en dorsten naar de gerechtigheid betekent niets anders dan een verlangen werkelijk heilig te zijn. Ik weet geen betere manier om het te omschrijven. De man die hongert en dorst naar de gerechtigheid is de man die de Zaligsprekingen in het dagelijks leven wil uitbeelden. Hij is een man die de vrucht van de Geest in al zijn handelingen en in heel zijn leven en bezigheden wil vertonen. Hongeren en dorsten naar de gerechtigheid is een verlangen te zijn als de Nieuwtestamentische mens, de nieuwe mens in Christus Jezus. (...) Ik zal nog verder gaan. Het betekent dat het voornaamste verlangen in het leven van deze mens is God te kennen en in gemeenschap met Hem te leven, om met God de Vader, de Zoon en de Heilige Geest in het licht te wandelen. (...) En uiteindelijk is dit niets anders dan een hunkering en verlangen om als Jezus Christus Zelf te zijn.'
Op de weblog van Adrian Warnock vond ik een citaat van Martyn Lloyd-Jones over zelfonderzoek. Ik vind het een mooi citaat, daarom heb ik het maar even vertaald. Lloyd-Jones staat wel bekend als The Doctor. Voordat hij predikant werd was hij namelijk arts. Maar juist als predikant kon hij met de precisie van een goede arts 'geestelijke diagnoses stellen' én mensen de 'juiste behandeling voorschrijven' om ze te helpen geestelijk gezond te worden.
Het is één ding om de waarheid te geloven, het is iets heel anders om die waarheid toe te passen. We hebben inderdaad de waarheid gehoord, en het aanvankelijk toegepast, anders zouden we helemaal geen christenen zijn. Maar is het mogelijk voor ons ... om door te gaan, tevreden met slechts het luisteren naar of het lezen van de waarheid, en het nooit op onszelf toe te passen, of onszelf in het licht ervan te onderzoeken. Is dit niet een van de meeste verontrustende mogelijkheden in het christelijke leven?Lees meer...
... lees over het leven van wie er dan ook maar ooit door God is gebruikt ... in verband met een opwekking, en u zult altijd zien dat het iemand was die zichzelf had onderzocht en die over zichzelf verontrust was geworden. Dit heeft hem altijd geleid tot God en tot het gebed - zijn verbazing over zichzelf. Maar als we onszelf niet onderzoeken, zullen we nooit werkelijk bidden, en zullen we ons leven alleen maar aan de oppervlakte leven. Nu, hoe weinig horen we over zelfonderzoek! O, we geloven in het houden van stille tijd, een kort moment lezen in de Schriften, een gehaast gebed, en dan we hebben alles gedaan. Maar waar is het zelfonderzoek? Hoeveel gesprekken gaan er over het doden van het vlees? (Kolossenzen 3:5, Romeinen 8:13)
... sta toe dat de waarheid u doorzoekt ... pas het op uzelf toe ... predik tot uzelf ... praat tegen uzelf ... overpeins deze dingen ... overtuig uzelf ... laat uzelf er niet onder uitkomen. Maar ... houdt daar geen halt ... sta de Schriften toe u naar de Heer Jezus Christus te leiden, en naar de reiniging van Zijn bloed. Met andere woorden, iedere christen die depressief is en pessimistisch en naar binnen gericht faalt om de leer van de rechtvaardiging door het geloof alleen toe te passen. Als u halt houdt bij uw zonden, als u halt houdt bij het stof en de zak en het as, dan zeg ik u dat u niet schriftuurlijk bent. U moet vandaar verder gaan en naar Hem kijken en opnieuw de waarheid op uzelf toepassen. U moet er zeker van zijn dat u eindigt in een gesteldheid van dankbaarheid en lof, met een besef dat uw zonden bedekt en uitgewist zijn en dat u vernieuwd bent en dat u weer in staat bent om verder te gaan.
David Martyn Lloyd-Jones, Revival (Westchester, Illinois, Crossway Books, 1987), pp. 80-83.
Template gebaseerd op © Free Blogger Templates Wild Birds door Ourblogtemplates.com 2008
Terug naar boven
