De gevangenneming

1 Nadat Hij dit gezegd had, vertrok Jezus met Zijn discipelen naar de overkant van de beek Kedron, waar een hof was, die Hij met Zijn discipelen inging. 2 En Judas, die Hem verraadde, kende die plaats ook, omdat Jezus daar vaak met Zijn discipelen samengekomen was. 3 Judas dan, die de afdeling soldaten en enkele dienaars van de overpriesters en farizeeërs meegenomen had, kwam daar met lantaarns, fakkels en wapens. 4 Jezus dan, Die alles wist wat er over Hem komen zou, trad naar voren en zei tegen hen: Wie zoekt u? 5 Zij antwoordden Hem: Jezus de Nazarener. Jezus zei tegen hen: Ik ben het. En Judas, die Hem verraadde, stond ook bij hen. 6 Toen Hij dan tegen hen zei: Ik ben het, deinsden zij terug en vielen op de grond. 7 Hij vroeg hun dan opnieuw: Wie zoekt u? En zij zeiden: Jezus de Nazarener. 8 Jezus antwoordde: Ik heb u gezegd dat Ik het ben. Als u dan Mij zoekt, laat dezen weggaan. 9 Dit zei Hij opdat het woord vervuld zou worden dat Hij gesproken had: Uit hen die U Mij gegeven hebt, heb Ik niemand verloren. 10 Simon Petrus dan, die een zwaard had, trok dat, trof de knecht van de hogepriester en sloeg zijn rechteroor af. En de naam van de knecht was Malchus. 11 Jezus dan zei tegen Petrus: Steek uw zwaard in de schede. De drinkbeker die de Vader Mij gegeven heeft, zal Ik die niet drinken?

12 De afdeling soldaten dan en de overste over duizend en de dienaars van de Joden grepen Jezus samen vast en bonden Hem. 13 En zij leidden Hem weg, eerst naar Annas, want hij was de schoonvader van Kajafas, die de hogepriester van dat jaar was. 14 Kajafas nu was het die de Joden de raad gegeven had, dat het nuttig zou zijn dat één Mens voor het volk zou sterven. (Johannes 18:1-14 HSV)

Lees ook:

• Matteüs 5:38-48 - Petrus vergat Jezus onderwijs: 'Hebt uw vijanden lief en bidt voor wie u vervolgen.' (bij vers 10 en 11);
• Exodus 9:27-35 - De verhardde harten van de soldaten (bij vers 1-14);
• Jesaja 45:1-6 - Annas en Kajafas zijn instrumenten in Gods hand (bij vers 12-14);
• Jesaja 53 - Christus heeft vrijwillig in onze plaats geleden (bij vers 12-14).