Voor alles theoloog blijven. Daarvoor waarschuwde ds. Lam ondanks zijn waardering voor een psychologische insteek van de predikkunde. „Als we zouden moeten kiezen tussen de vakken klinische psychologie en Latijn, dan valt de keuze toch op het laatste vak. Bovendien staat of valt een goede preek, een preek die overkomt en zondaren bekeert, niet met een goede psychologie, maar wel met een goede theologie.”
Het „pijn doen” van preken roept vragen op bij de aanwezige predikanten. Wat als gemeenteleden zich aan een waarschuwende preek ergeren en ’s zondags wegblijven? Ds. Lam erkent dat een oordelende preek wel bij het tekstgedeelte moet passen en geen „loopje” mag worden. „Als je uit je eigen aanvechting en verlegenheid erover preekt, heb ik het gevoel dat er iets met mensen gebeurt. En natuurlijk is een scherpe preek iets anders dan een botte preek.”
Drs. P. J. Vergunst, algemeen secretaris van de Bond, vult aan dat mensen op zondagochtend niet hun bed uitkomen om in de kerk te horen dat ze onbezorgd mogen verder leven. „Confronteren is eerlijk zijn. Daar is de samenleving aan toe.”
Geciteerd uit het
Reformatorisch Dagblad van vandaag dat
verslag doet van de predikantencontio van het noorden van de Gereformeerde Bond.
0 reactie(s):
Een reactie posten