Blijde boodschap en oordeel

Sinds de zomervakantie beluister ik elke dag onderweg naar mijn werk in de auto een preek uit de prekenserie over het bijbelboek Hebreeën van John Piper. Afgelopen dinsdag ging het over Hebreeën 10:26-31. Een zeer confronterend stukje uit de Bijbel! Het gaat daar o.m. over oordeel en verzengend vuur (vers 27). En het eindigt met de woorden: 'Vreselijk is het te vallen in de handen van de levende God.'

Ik wil een paar woorden uit de preek van John Piper doorgeven. Belangrijke woorden die naar mijn idee inzicht geven in de tijd waarin we leven. Zo zegt hij dat we tegenwoordig geloven ...

... dat de enig goede motivatie ontstaat door te horen over genade en niet [door te horen] over oordeel. En stapje voor stapje laten wij deze overtuiging over motivatie (zo onbijbels als deze overtuiging is) binnensluipen in onze kijk op God zelf, totdat we [in ons denken] geen categorieën meer hebben om een God, wiens toorn een verzengend vuur is tegen zondaren, te begrijpen, laat staan lief te hebben. Maar de schrijver van dit boek Hebreeën zal zich niet stil houden over de toorn van God.

Toen ik dit hoorde moest ik denken aan Te Velde die tijdens een lezing met de titel Met overtuiging gereformeerd! over onze spiritualiteit zei:

Beseffen we dat het Woord een tweesnijdend zwaard is? Dat de prediking niet alleen voordeel aan de gelovigen toezegt, maar ook oordeel aan de ongelovigen?

Inderdaad, ik merk het om heen. We vinden het niet prettig te (moeten) horen over oordeel en de toorn van God. We hebben veel liever een liefdevolle God. We horen liever over genade. Maar dan dringt de vraag zich op wat nu precies het evangelie is. Evangelie betekent blijde boodschap, goed nieuws. Maar wat maakt het nu zo goed en verheugend nieuws? Bevrijding van gebrokenheid? Hulp in moeilijke situaties? Ja, dat ook. Maar je kunt het oordeel van God en zijn toorn daarbij niet ongenoemd laten. De gebrokenheid die we ervaren en de moeiten waarin we leven zijn namelijk zelf een oordeel van God. God zelf heeft deze schepping aan de zinloosheid onderworpen (Romeinen 8:20). Hij heeft de aardbodem vervloekt (Genesis 3:17, 5:29), als gevolg van de zonde.

John Piper omschrijft het evangelie in zijn preek als volgt:

De liefde van God voorziet
in het ontkomen aan de toorn van God
door de Zoon van God te offeren
om de glorie van God te rechtvaardigen
als Hij zondaren vergeeft.

Dat is het evangelie. Het evangelie van Jezus Christus - de essentie van het christendom - slaat helemaal nergens op als de toorn van God er buiten wordt gelaten. Als er geen toorn is en geen oordeel om aan te ontsnappen, dan is Christus vergeefs geofferd.
Maar Hij is niet vergeefs gestorven. Hij stierf zodat jij en ik en iedereen die op Hem vertrouwt zou worden gered van de toorn van God en eeuwig leven zou hebben in de liefde van God - in het vredige oog van de orkaan van zijn heilige toorn. Dus noch zijn liefde, noch zijn toorn vertelt het hele verhaal over hoe God is. Hij is beide, en ze zijn niet even belangrijk, omdat Hij voor zondaren een weg gebaand heeft om aan zijn toorn te ontkomen en te genieten van zijn liefde. Zijn heerlijkheid schijnt het helderst, niet in het vuur van zijn toorn, maar in de heldere, warme, vredige briesen van zijn liefde boven een oneindig verdiende ondergang.